خشکی چشم یکی از مشکلات شایع چشمی است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود آن را تجربه میکنند. در این حالت، سطح چشم به اندازه کافی اشک تولید نمیکند یا کیفیت اشک پایین است و بهخوبی نمیتواند چشم را مرطوب نگه دارد. در نتیجه فرد احساس سوزش، خارش، قرمزی، سنگینی پلکها یا حتی تاری دید را تجربه میکند.
این مشکل ممکن است موقتی یا مزمن باشد و عواملی مانند استفاده طولانی از موبایل و کامپیوتر، کمبود خواب، قرار گرفتن در معرض باد و آلودگی، افزایش سن، استفاده از لنزهای تماسی یا برخی داروها میتوانند در بروز آن نقش داشته باشند. خشکی چشم اگر درمان نشود، در طولانیمدت میتواند به التهاب و آسیب سطح قرنیه منجر شود.
خشکی چشم زمانی رخ میدهد که تولید اشک کاهش پیدا کند یا کیفیت آن مناسب نباشد و در نتیجه سطح چشم بهخوبی مرطوب نمیماند. دلایل شایع آن عبارتند از:

نشانههای خشکی چشم معمولاً بهتدریج ظاهر میشوند و ممکن است با خستگی یا تحریک چشم اشتباه گرفته شوند. علائم اصلی عبارتاند از:
بعضی افراد به دلایل شغلی یا بدنی، بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند:
با رعایت چند نکته ساده میتوان از خشکی چشم جلوگیری کرد یا شدت آن را کاهش داد:
| قانون ۲۰-۲۰-۲۰ | هر ۲۰ دقیقه، ۲۰ ثانیه به نقطهای در ۶ متری نگاه کنید |
| پلک بزنید! | در هنگام کار با مانیتور پلک زدن آگاهانه را تمرین کنید |
| رعایت فاصله استاندارد | فاصله مناسب بین چشم و صفحهنمایش (۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر) را حفظ کنید |
| استفاده از قطره اشک | از قطره اشک مصنوعی بهصورت منظم استفاده کنید |
| استفاده از دستگاه رطوبتساز | در محیط خانه یا محل کار از دستگاه بخور یا رطوبتساز استفاده کنید |
| رژیم غذایی | مصرف آب کافی و مواد غذایی سرشار از اُمگا ۳ (مثل ماهی و گردو) را فراموش نکنید |
در بیشتر موارد خشکی چشم خفیف است و با مراقبتهای خانگی کنترل میشود، اما در شرایط زیر باید حتماً به پزشک مراجعه کرد:

خشکی چشم ممکن است در ابتدا فقط کمی آزاردهنده باشد، اما اگر درمان نشود میتواند به آسیب قرنیه، عفونت و حتی کاهش دائمی بینایی منجر شود بنابراین:
چشمها سرمایهای هستند که جایگزین ندارند و مراقبت از آنها سادهتر و کمهزینهتر از درمان آسیبهای بعدی است.